همه ی نکاتی که درباره زبان بدن میدونید رو بریزید دور….!
عمده ی مطالبی که دنیا درباره زبان بدن میدونه کتابای زبان بدنی هست که آمریکایی ها نوشتن و زبان بدن ،
خود موضوع زبان بدن موضوعی که بسیار به فرهنگ و بسیار به ژن مربوطه . یعنی واکنش هایی که ما نشان میدهیم تحت تأثیر ژن و فرهنگی که توش زندگی کردیم،تحت تأثیر ژنی که داریم و فرهنگی که توش زندگی کردیمه اینجوری نیست که همه جای دنیا دست به سینه بودن معنیش این باشه که طرف گارد گرفته یا نمیخواد بپذیره حرفی که ما داریم میزنیم رو.
مثلا توی فرهنگ خودمون ، زبان بدن همین دست به سینه بودن خیلی بیشتر معنی این میده که طرف یواش یواش داره می پذیره و تعامل میخواد با ما برقرار کنه حرفی که داریم میزنیم یا موضوعی که داریم دربارش مذاکره میکنیم ، یا حتی مثال هایی برای کشورهای دیگه میتونم براتون بزنم ،
توی هند زبان بدنشون برای تأیید یا تکذیب کاملاً مخالف بقیه کشور های دیگه هست، هندی ها وقتی که سرشون رو به چپ و راست تکون میدهند ،یعنی بله ، این دلیلش اینه که،
مثلا 500 سال پیش نمیدونم 1000000 سال پیش اولین بار هندی ها تو اون خطّه و اینا اولین نفری که یه اکتی خاست نشون بده ، موقعی که یه چیزیرو تأیید کنه سرش رو به چپ و راست تکون داده و این یواش یواش تو نسلاشون جاری شده و همه دارن و همه دارن انجام میدن.
شاید توی آوا ها هم داشته باشیم مثلا ما دردمون میگیره میگیم آه، ولی آمریکایی ها میگن آووچ.
دلیلش اینه که اولین بار کسی که دردش گرفته اینو گفته و این درونشون نهادینه شده در طی سالیان سال، واکنش هایی که ما تو شرایط مختلف انجام میدیم دلیلش اینه ،
یکی از دلایل دیگش که به خاطر همین نمیشه به زبان بدن تکیه کرد و روش حساب کرد و دقیق گفت که اینگونه میشود رفتار انسان ها را تحلیل کرد ،
یکی از دلایل دیگش اینه که ، ما از آدمایی که خوشمون بیاد زبان بدنشون رو الگو برداری میکنیم ، مثلا شاید ما از یه آدم خوشمون بیاد که جنتلمن باشه یا لیدی باشه ،
حالا هر چیزی که هست یه جور خاصی بشینه و ما تو جلسه مثل اون بشینیم و اون طرف هزار جور تحلیل و بررسی برای خودش کنه ، چون اینجوری نشسته چنین و چنان فکر میکنه ، اینجوری نیس مخصوصاً تو ایران اینجوری نیس خیلی فرهنگمون یکم متفاوت با مطالبی که توی کتاب های زبان بدن نوشته شده اند ،
اگر بخوام توصیه کنم که از حوضه ی مکانیزم استفاده کنیم، یه کم بیشتر حالات چهره رو اگه بدانید، بیشتر میتونید فکر طرف مقابل رو تحلیل و بررسی کنید یا بفهمید که موضعش چیه ، دیدگاهش چیه ، تا زبان بدنش رو ،
مثلا کسایی که توی جلسه وسط ابروهاشون میره بالا ، اینا آدم های ناراحتین از موضوعی که داره مطرح میشه و چیزی که شاید براتون جالب باشه ،
شما وقتی که ناراحتین ناخود آگاه این کارو انجام میدین و وقتی الکی میخواین خودتون رو ناراحت نشون بدین نمیتونید وسط ابروهاتون رو بدین بالا، باید واقعاٌ ناراحت باشین تا وسط ابروهاتون بره بالا.
اگر حالت چهره رو بررسی کنید و اون هارو بیشتر بدونید که طرف که تو اظطراب و استرس رفتار میکنه ،
طرف توی موقعی که نظرش پذیرفته شده ولی نمیخواد برسونه که چجوری رفتار میکنه،اینا خیلی موفق ترین تا زبان بدن رو بررسی کنید ،
من خیلی دیدم دوستان به این موضوع تأکید میکنند که ما زبان بدن میدونیم ولی قیافه و رخ کاری به خودشون میگیرند که انگار نوستراداموس هستن و میتونن آیندرو پیش بینی کنم ، خیلی به این صحبت ها تکیه نکنید.
من یادمه سه یا چهار پیش هم تو یه کلاسی ما رفته بودیم؛ اون استاد داشت میگفت اگه اساتید انگشتاشون رو رو به روی هم بگیرن و صحبت کنند،
دقت کنید همه ی اساتید هم انگشاشون رو روبه روی هم میگیرند ، نمیدونم تأثیر صحبت 60 یا 70 درصد بیشتر میشه ،
ولی هر چه قدرفکر کردم دیدم چه چیز مسخره ای ، ولی اگه دقت کنید همه انجامش میدن.
چند وقت پیش هم دیدم یه نفر این موضوع رو نقضش کرده ولی چون گاهاٌ ما فکر نمیکنیم الکی انجامش میدیم و اینطوری سرمون کلاه میره دیگه
الهی روزیتون هزار برابر شه
